ஊருக்கு வந்த கதிர்: பாகம் 1(வழிந்து ஓடிய அமுதம்..)

மீண்டும் ஊருக்கு

அந்த விடியல் கதிருக்கு புதிதாகதான் இருந்தது. ஏதோ ஒரு புத்துணர்வுடன் கிளம்பினான். ஆம் தன் சொந்த ஊருக்கு போக தயாராகிகொண்டிருந்தா. வேலையை விட்டுவிடு ஊருக்கு போகிறோம் என்ற எண்ணம் இருந்தாலும். அறியா உணர்வுடன் தன் காரில் ஏறி புறப்பட்டான்.

ஊர்வந்து சேர மாலை மணி 8 ஆனது. சிறு குளியல் போட்டுவிட்டு கொவிலுக்கு சென்றான் அங்கு கோவில் நடை சாத்தப்பட்டு இருந்தது. மௌனமாக அங்கே கொஞ்ச நேரம் இருந்து விட்டு மெதுவாக காலாற்றி கொண்டு குளத்து பக்கம் போனான். வாணத்தில் இருள் முழுவதும் கவ்வி இருந்தது. இவன் மனதிலும் ஒரு புளுக்கம் இருந்தது.

பூசாரியின் தரிசனம்
போகும் வழியில் பூசரியை அந்த கோலத்தி எதிர்பார்க்கவில்லை கொஞ்ச தூரத்தில் யாரோ ஓடிக்கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. நடையுடை உயரம் யார் என்று தெரியவில்லை அவனுக்கு. ஆனால் புரிந்துவிட்டது அங்கு என்ன நடந்து கொண்டிருந்தது என. புன்னகைத்து கொண்டே தன் பெரிய அண்ணன் வீட்டிற்கு வந்து சேர்ந்தான். அதே வரிசையில் இருந்த ஒன்றுவிட்ட பெரியப்பா வீட்டின் வாசலில் அவர் நின்றுகொண்டிருண்டிருந்தார்.

மரியாதை  நிமிதம் நின்று பேச்சிவிட்டு போனான். பேச்சில் அவரது மகள் திவ்யா பற்றி கேட்க, அவள் கோவிலுக்கு சென்றிருப்பதாக சொன்னார். நேரம் ஆகியும் இன்னும் வரவில்லை பூசாரியுடன் வருவாள் என்றதும், சிலிர்த்தது உடல் அவனுக்கு. புன்னகைத்துவிட்டு நகர்ந்தான்.

பசிக்கு உணவு
அடுத்து இருந்த தன் அண்ணன் வீட்டிற்கு சென்று இரவு உணவு பரிமரிய அண்ணி வளர்மதியிடம், திவ்யா பற்றி கேட்க. ஒரு குட்டி புராணமே ஓதி முடித்தாள் அண்ணி. தன்னை சைட் அடிப்பதை அறிந்தும் அறியாதது போல உணவை பரிமாரி முடித்தாளே தவிர, அவனுக்குள் இருந்த பசியை அறிந்து தூபம் இட்டுக்கொண்டிருந்தாள். அவன் முடிக்கும் தருவாயில் வீட்டின் பின் புறம் இருக்கும் கிட்சனில் சென்று அடைக்கலம் ஆனால்.

அவளைத்தேடி தட்டுடன் கிட்சன் சென்று பாத்திரம் கழுவும் இடத்தில் தட்டை வைத்துவிட்டு கைகளை கழுவிக்கொண்டே தன் அண்ணியை பார்க்க. மௌனமா இருந்தது அந்த இடம். கை கழுவி முடிக்கவும் ஒரு துண்டை எடுத்து அவனிடம் நீட்டினாள். அதை இழுக்க அதனுடன் அவளும் சேர்ந்து வர, பற்றி அனைத்துக்கொண்டான். அடுத்து அடுத்து அதிரடியாக இருவரும் முன்னேர இன்ப களியாட்டம் ஆடி முடித்தனர்.

மூடிய கதவு, ஆடிய ஆட்டம்
ஒரு நீண்ட புணர்ச்சியாட்டம் முடிந்தும் இருவருக்கும் இடைவெளி இன்னும் வரவில்லை. ஒருவரை ஒருவர் தழுவியபடி அடுத்து ஒர் புணர்ச்சிக்காக இடத்தை மற்றி கொண்டனர். படுக்கை அறைக்கு மாறுவதற்கு முன்னர் கதவின் தாழ்பாழை உறுதியாக பூட்டிவிட்டு வந்தாள் வளர்மதி. அந்த நேரம் பார்த்து திவ்யாவும் வந்து கதவை திறக்க முயற்சித்து விட்டு முடியாமல் கதவை தட்டி பார்த்தாள். 

திறக்கவில்லை என்றதும் வழக்கம் போல பின் பக்க வாசலுக்கு வந்தாள், அங்கும் கதவு பூட்டியிருந்தது. 9 மணிக்கு கதவு பூட்டி இருப்பது, உள்ளே விளக்கு எரிந்தும் கதவு திறக்காதது அவளுக்கு புதிதாகவே இருந்தது. அடுத்து பெட்ரூமில் இருந்து வந்த சப்தம் இன்னும் அவளுள் ஆர்வத்தை தூண்டியது. இருள் சூள்ந்து இருந்த பக்கவாட்டு பகுதியில் சென்று ஜன்னல் வழியே எட்டி பார்க்க போனவளூக்கு, அதிஷ்டம் காத்திருந்தது.

உள்ளே நடந்த புது பாடம் 
ஜன்னல் திறந்தே இருந்தது. அங்கே சயன சல்லாபத்தில் தன் அண்ணி வளர்மதி இருக்க, அந்த தேஜசான ஆண் யார் என தெரியாமல் குழம்பி கொண்டிருந்தாள். ஆனாலும் தன் அண்ணியின் லயன பிதற்றல்களில் புது பாடங்களை கற்று கொண்டிருந்தாள் திவ்யா. அப்படி ஒரு ஆணின் ஆதிக்கத்தை காணதவள் அவன் செயல்களாலும் அண்ணியின் லயன ராகத்தாலும் உடல் வியர்த்து, தன் முன் பக்க பிரதானங்களில் நீர் சுரந்து வெள்ளமென ஓடியது. 

புது வித்தைகளை கற்றுக் கொண்டவளாய் புது சுகத்தேடலும் பற்றி கொண்டது அவளுக்கு. அண்ணியும் அந்த ஆடவனும் புணர்ந்து முடித்து அடுத்தடுத்து களியாட்டங்கள் விளையாடி முடித்து தூங்கி போகும்வரை அந்த இடத்தை விட்டு போகவில்லை. ஒரு சில முறை அண்ணியின் முன் பக்க பிரதானத்திக் வழிந்தோடிய மன்மத நீரை துடைத்து துடைத்து கொண்டிருந்தது அவள் கண்ணைவிட்டு அகலவில்லை.

விடியும் வரை வழிந்து ஓடிய அமுதம்
காரணம் இதுதான், தனக்கு இப்படி ஒரு நாளும் வழிந்து ஓடியது இல்லையே. காதுக்கு இனிதாய் சப்.. சப் என்ற சப்தம் அவளூக்கு புதிதாகவே இருந்தது. இரவு உரக்கம் வரவே இல்லை. வீட்டிற்கு சென்றவள் அந்த ஆண் யார் எனப்தற்கான விடை கேட்டுதெரிந்த பின் தூக்கம் வரவில்லை, இரவு 11 மணி அளவில் மீண்டும் வந்து அந்த பெட்ரூமிற்குள் எட்டிப்பார்த்தாள். மெல்லிய ஒளியில் இருவரும் அனைத்தபடி கிடந்தனர். அவர்களை அப்படியே பார்த்து கொண்டிருந்தாள்.

அசைவு ஒன்றும் இல்லை என்றதும் வீட்டிற்கு போக எத்தனிதாள். அதற்குள் இருவரும் ஆரம்பிக்க, பணி போல உறைந்து போனாள்.  அங்கு நிற்க முடியாமல் கால்கள் ஆடியது. ஆனால் உள்ளே இருவரும் சதிர் ஆடிக்கொண்டிருந்தனர். தன் வீட்டின் மாடி ரூமில் இருந்தபடி விடிய விடிய அப்படியே பெட் ரூமை கண்காணித்து கொண்டிருந்தாள். விடியும் வரை ஓயவில்லை அந்த புயல். ஆனால் திவ்யா அப்படியே தூங்கி போனாள்.

தொடரும்...

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக